Debat van de gemiste kansen
Debat van de gemiste kansen
Van het SP-redactieteam:
Niet iedereen zal de Senaatszaal van de universiteit aan het Domplein weleens van binnen hebben gezien. Een grote hoge zaal met manshoge eikenhouten lambrizeringen en de rest van de wanden gevuld met portretten van voormalige bestuurders van de universiteit. Kortom: een zaal voor grote, imponerende gebeurtenissen. Het debat over de Europese grondwet van dinsdag 17 mei tussen Kathelijne Buitenweg van Groen Links en Ronald van Raak van de SP was helaas niet zo’n imponerende gebeurtenis.
De zaal bleef met dertig toehoorders treurig leeg, en het forum stond op een eerbiedige vier meter afstand zodat ze alsnog een microfoon nodig hadden. Geen van de toehoorders leek nog te twijfelen over zijn keuze. Men kwam om de kandidaat van de eigen partij bij te staan. Helaas in een verhouding van 25 voor Groen Links en 5 van de harde kern van de SP. Dat van die harde kern stond zelfs op hun T shirt.
Maar ook inhoudelijk wilde het debat niet werkelijk van de grond komen. De argumenten van van Raak om tegen te stemmen, waren niet dezelfde als die Buitenweg aanhaalde om juist vóór de grondwet te stemmen. De grote kritiek van de SP dat het nu voorliggende voorstel een bijeengeraapt rommeltje van oude verdragen, nieuwe artikelen en irrelevante uitwerkingen bevat, werd onderschreven door Groen Links. Maar zij zien dit verdrag toch als een begin van een zich vernieuwend Europa waar langzaam maar zeker niet alleen het economisch argument zou tellen, maar waar ook ruimte komt voor mens en milieu.
Ook over andere kernpunten zoals de mogelijkheid van een groeiend militair complex en het democratisch gehalte van de besluitvorming in Europa waren de beide vertegenwoordigers het maar deels oneens en dan ook nog zeer beleefd en met veel begrip voor elkaars standpunt. We zijn kennelijk gewend het met Groen Links eens te zijn, en nu zij een andere keuze maken is het moeilijk ze het leven zuur te maken.
Kortom: een bijeenkomst waarbij beide aanwezigen zonder al te veel jeuk hun eigen standpunt nog eens konden oppoetsen.
