Utrecht

Leefbaar Utrecht en de PvdA zijn niet bereid om écht hun nek uit te steken voor de Utrechtse bewonerscommissies die knokken voor het behoud van hun buurt. Dat bleek aan het slot van het debat over "De Utrechtse Opgave" (herstructurering naoorlogse wijken) in de gemeenteraad van 1 september. De afgelopen vijf jaar is er in Utrecht vooral gepraat over stadsvernieuwing, de daadwerkelijke prestaties waren bedroevend. Met name de beoogde sloop/nieuwbouw kwam nauwelijks van de grond. Dat is ook niet verbazingwekkend, omdat de zittende bewoners hier in de meeste gevallen weinig heil van te verwachten hebben. De geplande renovatieprojecten gingen daarentegen wel door, omdat daar wel draagvlak voor bestaat onder de huurders.
Omdat LU en PvdA bij de commissiebehandeling warme woorden hadden gesproken over renovatie en LU-raadslid Jan Peetom onlangs verklaarde dat zijn partij de bewoners van Bo-ex complex 507 steunt in hun strijd tegen de gedeeltelijke sloop van het complex, diende SP-fractievoorzitter Paulus Jansen een motie in die uitsprak dat "... renovatie waar mogelijk het uitgangspunt dient te zijn bij de herstructurering van de naoorlogse wijken."
Bij de stemming bleek de motie slechts gesteund te worden door de voltallige oppositie en LU-raadslid Jan Scheffer. De rest van Leefbaar Utrecht en de PvdA waren door het College weer in hun hok teruggejaagd.

behandeling raadsvoorstel “De Utrechtse Opgave, fase II” (herstructurering naoorlogse wijken)
Eerste termijn SP-fractie

In de herstructurering van de naoorlogse wijken is de afgelopen vijf jaar – de DUO-I periode- niet zoveel geproduceerd, behalve veel goede voornemens. Wijken als Kanaleneiland en Overvecht zien er nog vrijwel hetzelfde uit als in 2000. Het enige lichtpuntje is dat de renovatieprojecten wel redelijk volgens planning zijn uitgevoerd.

Dat is géén toeval. De SP-fractie heeft destijds tégen DUO-I gestemd, omdat daarin het accent lag op een grootschalige aanpak, met veel sloop/nieuwbouwprojecten waarvan al op voorhand duidelijk was dat deze voor de bestaande bewoners weinig perspectief zouden bieden. Je kon dus voorspellen, en dat hebben we in 2001 ook gedaan, dat er problemen zouden ontstaan met het draagvlak.

Ook werd er in DUO-I geen letter besteed aan het gewone onderhoud. Dat is merkwaardig omdat, zelfs al zouden alle sloop-, nieuwbouw en renovatieprojecten volgens planning worden uitgevoerd, nog steeds 80% van alle woningen niet aan de beurt komt, behalve met gewone onderhouds- en beheersmaatregelen. Als je daar niets over vastlegt ben je dus aan het dweilen met de kraan open. Bovendien is het niet economisch, je kan immers met onderhoud en beheer relatief goedkoop ernstiger problemen in de toekomst voorkomen.

De wethouder en de corporaties hebben op onze kritiek geantwoord dat er toch grote bedragen per woning aan onderhoud besteed worden. Maar dat is geen garantie voor een fatsoenlijk resultaat en het is het resultaat dat telt! Niet voor niets heeft het Centraal Fonds voor de Volkshuisvesting aangedrongen om de prestaties van woningcorporaties niet te meten in uitgaven, maar in bewezen prestaties.

Een voorbeeld zijn de ouderenwoningen van de voormalige Stevensfundatie aan de Prinses Margrietstraat in Zuilen. Tien jaar geleden overgenomen door Mitros, die ze toen al plat wilde gooien. De buurt wist dat te voorkomen, maar inmiddels zijn ze door de onderhoudsstaking van onze grootste woningcorporatie verregaand verpauperd.
Is het college bereid om bij de eerstvolgende gelegenheid wél harde afspraken te maken over beheer en onderhoud en ook vaker de tanden te laten zien door corporaties op grond van de woningwet aan te schrijven, als ze hun onderhoudsplicht verzaken?

Voorzitter, ik kom terug op de vraag: renovatie of sloop. De heer Huijsman (PvdA) heeft in de commissie gezegd dat bij de herstructurering het accent moet worden gelegd op renovatie en dat alleen moet worden gekozen voor sloop als renovatie niet mogelijk is. Mevrouw Willemsen (LU) heeft verklaard dat zij verwacht had dat zou worden ingezet op een verschuiving richting renovatie. De PvdA en Leefbaar Utrecht vinden dus dat moet worden bijgestuurd. Maar ondertussen varen de corporaties ijzeren-Heinig hun eigen koers. Bo-ex wil eenderde van complex 507 slopen, terwijl door een onafhankelijk deskundige is aangetoond dat economische exploitatie na renovatie mogelijk is en de bewoners in ruime meerderheid voor het verbeteren van hun complex zijn. De heer Peetoom verklaart op hun internetsite plechtig dat Leefbaar Utrecht zal vechten voor hun buurtje.
Ik stel voor om deze mooie voornemens om te zetten in een duidelijke uitspraak en dien daarom ter afsluiting van mijn termijn een motie in.

Motie vernieuwen in plaats van slopen.

De gemeenteraad van Utrecht, in vergadering bijeen op 1 september 2005, ter bespreking van raadsvoorstel 2005/111 “De Utrechtse Opgave, fase 2”,

Overwegende, dat:
- de realisatie van sloop-nieuwbouwprojecten in herstructureringsgebieden, zoals voorzien in de eerste fase van De Utrechse Opgave, ver is achtergebleven bij de planning;
- de realisatie van renovatie- en groot onderhoud projecten daarentegen vrijwel volgens planning is gelopen;

Van mening, dat:
- het verschil in tempo tussen sloop/nieuwbouw en renovatie niet verklaard kan worden uit “plannersoptimisme”, maar uit een gebrek aan draagvlak voor een flink aantal van de beoogde sloopprojecten;
- renovatie een grote bijdrage levert aan de versterking van de sociale cohesie;
- renovatie in de koopsector bewezen heeft de levensduur van de oudere woningvoorraad sterk te kunnen verlengen, daardoor bij uitstek de belichaming is van het principe duurzaam bouwen;
- er in DUO-II weliswaar een accentverschuiving plaatsvindt in de richting van renovatie, maar dat er niet consequent gekozen wordt voor de benadering “renovatie waar mogelijk”

Spreekt uit dat renovatie waar mogelijk het uitgangspunt dient te zijn bij de herstructurering van de naoorlogse wijken,

En gaat over tot de orde van de dag.

P. Jansen (SP)
G. Raadsveld (GroenLinks)
K. Verhoef (Burger en Gemeenschap)