Utrecht

Laten we het beestje bij de naam noemen; de problemen in de aandachtswijken zijn problemen ?met een kleurtje?. In woorden van deze strekking leidde Mitros-directeur Marien de Langen zijn vragen aan Ralph Pans en Aleid Wolfsen over stadsvernieuwing in, tijdens het Tumultdebat op 25 september. In de zelfde zin stelde de man de rellen in Ondiep met de problemen in Kanaleneiland op één lijn.

Politiek van de smerigste soort, of volstrekt onbenul over de bevolkingssamenstelling en de herkomst van de problemen in deze twee wijken. Of een combinatie van beide. Het geeft in ieder geval aan in wat voor handen het beheer van het grootste deel van de sociale huisvesting in de stad is. Bedankt Marien, voor de duidelijkheid!

De twee burgemeesterskandidaten lieten het ongemerkt passeren, al hield Wolfsen nog wel een pleidooi voor beter onderhoud door Mitros.

Voor mij het twijfelachtige hoogtepunt van een verder lange en weinig prikkelende avond. Wolfsen en Pans presenteerden zich vooral in algemeenheden, die voor een flink deel net zo goed in een andere stad uitgesproken hadden kunnen worden. De 150 bezoekers ? verreweg de meesten uit de politiek of cirkels daaromheen ? trokken in steeds grotere aantallen richting bar of elders, getuige de lege stoelen na de pauze. Als je verder weet dat een van de twee kandidaten eigenlijk niet staat te trappelen en de middag daarvoor nog heeft verklaard het referendum te willen afblazen, dan is de vraag toch: ?waar heb het allemaal voor nodig??

Gelukkig heeft Tivoli een lekker biertje tegen de nare smaak. Nog wel.