Utrecht

De eerste avond stond in het teken van liberalisering en marktwerking in de publieke sector. Paulus Jansen, Tweede Kamerlid voor de SP, hield een presentatie over de geschiedenis van de (neo)liberalisering in Nederland en de gevolgen daarvan.

Na de presentatie en de groepsdiscussie was er ook ruimte om onder het genot van een biertje persoonlijk de discussie voort te zetten over de marktwerking in de publieke sector of over andere (politieke) zaken. De avond was naast de politieke verdieping dus ook een uitstekende kans om andere SP-ers uit de afdeling te leren kennen en met hun gedachten te wisselen.

Neoliberalisering in Nederland

Nederland heeft in de afgelopen twintig jaar hard aan de weg getimmerd om zoveel mogelijk te privatiseren. Niet alleen onder Lubbers, maar ook onder Kok, werd het gedachtegoed van het neoliberalisme uitgevoerd. Zo werden vele overheidsbedrijven in de uitverkoop gedaan om zo op korte termijn geld binnen te halen. Alles was onder het mom van "Het moet van Europa en we hebben geld nodig om te voldoen aan de stabiliteitseisen van de Euro". Vaak wordt vergeten dat Nederland, naast Engeland, een van de grootste voortrekkers van het privatiseren in Europa is. Eerst ging Nederland naar Brussel om te pleiten voor liberalisering om vervolgens terug te komen met de boodschap dat we moeten privatiseren van de Europese Unie.

Het privatiseren van verschillende overheidsbedrijven zorgt onder ander voor het schrappen van buslijnen, verslechterende arbeidsvoorwaarden voor onder andere postbodes en treinen van verschillende maatschappijen die niet op elkaar aansluiten. Gonnie Oosterbaan van de Werkgroep Thuiszorg vertelde dat in de zorg de hele taal aan het veranderen is. "Er wordt niet meer over verzorgen gesproken, maar over handelingen en procedures." Zo kwamen er tijdens de discussie nog meer voorbeelden van de verschraling van de publieke sector die er gekomen zijn dankzij het invoeren van de marktwerking. De beoogde efficiëntie door concurrentie is uitgebleven en rechten, waar eerdere generaties voor gestreden hebben, worden nu weggegooid.

Toch leefde er een gevoel van hoop binnen de groep SP-leden, omdat alles terug te draaien valt. Ook werd er opgemerkt dat steeds meer mensen de negatieve gevolgen van de privatisering zien, maar dan moet het wel persoonlijk worden gemaakt. Het wordt vaak pas persoonlijk als het je direct raakt. Bijvoorbeeld doordat je door een ongeluk zelf afhankelijk wordt van de zorg of omdat je oma, die slecht te been is, je geen kaart meer kan sturen omdat de postbus bij haar om de hoek weggehaald is vanwege de efficiency.

Om een sterk tegengeluid te produceren tegen de marktwerking moet de groep die er wat tegen wil doen groeien. Het is dan ook zaak om andere mensen te van overtuigen dat het tijd is om er wat tegen te doen. De eerste tekenen zijn er al, er wordt meer gedemonstreerd, de eerste voorstellen van de SP over de thuiszorg zijn al overgenomen door de regering en er wordt gestaakt om de rechten die werknemers hebben te behouden. Er moet weer gewerkt worden aan een maatschappij die mensen weer ziet als mens en niet enkel als consument.

De volgende avond zal vanwege de zomervakantie niet over twee maanden zijn, maar op vrijdag 5 september. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden bij Michael Wijlhuizen: mcwijlhuizen@yahoo.com of 06-28579385