Utrecht

De Utrechtse SP-fractie wil dat na jaren van gesteggel het Westplein nu snel wordt aangepakt. En dat kan, door scherpe keuzes te maken met het geld dat is begroot voor de Westkant van het Stationsgebied. “Dat betekent afzien van de sloop van huizen en de uitkoop van bewoners aan de Croeselaan en voorlopig geen rosésloepen door de Leidsche Rijn”, zegt SP-fractievoorzitter Tim Schipper.

Op 3 oktober besteedde de commissie Stad en Ruimte ruim 5 uur aan het eerste deel van het debat over de zogenoemde Omgevingsvisie Beurskwartier en Lombokplein. Daarin kwam naar voren dat er voor het plan als geheel nog geen meerderheid is. Grote molenstenen zijn het tekort van € 51 miljoen voor de verbouwing van het Westplein en de sloop van prima sociale huurwoningen aan de Croeselaan.

Schipper: “Er gaan miljoenen, die we nog niet hebben, zitten in het doorvaarbaar maken van de Leidsche Rijn. Het is ondenkbaar dat de SP daarvoor tekent. Ik ga in de stad niet uitleggen er straks geen geld is voor zorg, de openbare ruimte en maatschappelijke voorzieningen, omdat er zo nodig bootjes een rondje moeten kunnen varen rond de stad, wat bovendien de doodsteek is voor de roeiers op het Merwedekanaal.”

Ook de sloop van prima huurwoningen en de uitkoop van huiseigenaren aan de Croeselaan weegt zwaar voor de SP. “Er is geen enkel draagvlak voor onder de bewoners en het is ook nog eens onbetaalbaar”, aldus Schipper. “De gemeente trekt € 15 miljoen uit voor de aankoop van 105 woningen. Dat is ongeveer de helft te weinig. Terug naar de tekentafel ermee en steek dat geld in de versnelde aanpak van de asfaltjungle aan het Westplein, waar Lombok al jaren op wacht.”

Wethouder Everhardt (D66) is na het commissiedebat met een pak huiswerk op pad gestuurd. Schipper: “We gaan zien waar hij mee terugkomt. Bottom line is in ieder geval dat de SP niet gaat instemmen met een ongedekte cheque. Er is in het Stationsgebied al € 60 miljoen meer gaan zitten dan ooit de bedoeling was, exclusief het Muziekpaleis en het Stadskantoor. Dat was ook al niet ons ding, maar sowieso eens maar nooit weer.”