Utrecht

De coronacrisis treft Utrecht hard. De gemeente maakt veel kosten, en terecht. Nu komt de vraag hoe dit betaald wordt. Het antwoord laat zich raden: bezuinigen. Dat kan Utrecht zich echter niet veroorloven. Er moet juist geïnvesteerd worden!

Bezuinigen is al veertig jaar de politieke mantra. Maar steeds weer blijkt dat dat vooral hen treft die het al het moeilijkst hebben. En zolang één op de vijf kinderen in Utrecht nog in armoede opgroeit, is dat onacceptabel.

Er moet juist geïnvesteerd worden! De coronacrisis heeft de schrijnende situatie van sommige gezinnen blootgelegd. Toen de scholen dichtgingen ontdekte men bijvoorbeeld hoe veel leerlingen geen beschikking hebben over een laptop. Ze konden er daarom een lenen. Maar wie denkt dat deze kinderen nu opeens geen laptop meer nodig hebben voor schoolwerk? Dit soort programma’s moet juist uitgebreid worden.

Hetzelfde geldt voor sociale en culturele voorzieningen. Vooral de kleinschalige en wijkgerichte. Buurthuizen, kleine musea, en buurtbibliotheken zijn van groot belang voor veel Utrechters, maar staan onder zware druk. Deze moeten juist nu extra ondersteund worden, voordat alle voorzieningen uit de wijken verdwenen zijn.

Hoe gaan we de rekening van de crisis dan betalen? Als het rijk niet bijpast moet Utrecht met andere gemeentes optrekken en weigeren te bezuinigen, zelfs als daardoor, tegen de regels in, geen sluitende begroting wordt neergezet. Dan teren we maar in op onze reserves, of we lenen bij. Met de lage rente kost dat toch bijna niets.

En die extra investeringen? Die kunnen we betalen door het eerlijker maken van de gemeentelijke belastingen. Als we de afvalstoffenheffing, rioolbelasting, en hondenbelasting afschaffen en dat, plus de extra investeringen, goedmaken door het verhogen van de belasting op onroerend goed wil dat zeggen dat 80 procent van de Utrechters er op vooruitgaat. Niet alleen verkleinen we zo het gat tussen arm en rijk, het is ook beter voor de economie!

Zolang het rijk wel met het grootste gemak 4 miljard euro uit de achterzak trekt om de KLM te redden maar gemeentes laat stikken moeten we ophouden het braafste jongetje van de klas te zijn. Om er voor onze inwoners te kunnen blijven staan moeten we tegen de budgetregels ingaan. Daarnaast moeten de gemeentelijke belastingen de sterkste schouder de zwaarste lasten laten dragen. Noem het een solidariteitstax. De SP roept het college daarom op: investeer juist in Utrechters die het minder hebben, en leg de rekening neer bij hen die het kunnen missen.

Dit opiniestuk verscheen op 08-08-2020 in het AD Utrechts Nieuwsblad