Utrecht

Vijverhofstraat 65. Dat was het eerste SP-pand waarmee ik van doen kreeg. Het was 1975, ik was een jaar lid, en de partij groeide uit zijn jasje op de Rotterdamse Zaagmolendrift.

Wat niet zo moeilijk was, want dat was een piepkleine bedrijfsruimte. Aan de Technische Hogeschool Eindhoven was door vier SP-ers een Bouwkundig Adviesbureau voor Buurtbewoners opgericht, om bewoners te helpen bij acties voor renovatie en lagere stookkosten. Daar zaten dus wat mensen die konden helpen bij het zoeken naar grotere huisvesting. Dat werd een voormalige opslag en archief van AKZO op een binnenterrein middenin een woonblok. Gunstig gelegen op loopafstand van Rotterdam Centraal. Met een bomvrije kelder, zeer geschikt voor een drukkerij. We zouden er 35 jaar blijven zitten tot het moment waarop de drukkerij de deur uit ging. Waarover later meer.

Daarna volgde in 1983 Poeijerstraat 31 in Eindhoven, waar ik afdelingsvoorzitter was. De voorgaande eigenaar bestierde er een Chinees restaurant dat na een brand was opgedoekt, wat de prijs aardig drukte. Afdelingspanden werden in die tijd aangeschaft voor rekening van de afdeling zelf, waarna de landelijke partij de kosten van de verbouwing voor zijn rekening nam. In Eindhoven kostte dat de afdeling krap een ton -gelukkig nog guldens- die grotendeels gefinancierd werd met de donaties van 25 kaderleden. De verbouwing zelf werd grotendeels uitgevoerd door een aantal leden met gouden handjes. In januari 1984 werd het pand in gebruik genomen met een spetterend feest.

Foto: SP

Gaandeweg bleek het bezit van een eigen pand ook zijn schaduwzijden te hebben. Onderhoud is een permanente zorg. Op de Bernadottelaan vormden we een Vereniging van Eigenaren met een bovenwoning, wat regelmatig voor ellende zorgde. Eind jaren negentig begon er een golf van inbraken. Nadat er aan de voorzijde een rolluik was aangebracht dat de Bank van Engeland had kunnen beveiligen verplaatsten de inbraken zich naar de achterzijde, waar een laad- en losvoorziening was voor Tribunes en verkiezingsmateriaal. Rond 2005 had het pand de uitstraling van een bastion in belegerd gebied. Daar werd niemand vrolijk van.

Foto: SP

Kortom: het is tijd voor iets nieuws. Dat wordt de Saffier, waar we komende tijd onze vergaderingen en scholingen gaan houden. In een zaal die meer dan twee keer zo groot is als de huidige ruimte. En, niet onbelangrijk: tegen een stuk lagere kosten. Want de eigenaar van de Wijde Begijne had de huur in de loop van de jaren flink opgetrokken. Van de deal die we nu met Socius gesloten hebben wordt onze penningmeester heel blij. En de SP afdeling Utrecht is qua huisvesting weer helemaal bij de tijd!