Utrecht

Artikel uit Utrechts Nieuwsblad van 16-12-2004

Geen Groen voor Poen in Kanaleneiland

Door Miro Lucassen

UTRECHT - Waar moet Usuf Tosun vliegeren met zijn vader als de gemeente Utrecht flats bouwt op de groenstrook langs het Amsterdam-Rijnkanaal? Kunnen Henk en Yvonne Mulder nog wel op het gras zitten in de zomer? En wat is het leven voor moeder Van Dijk nog als ze straks uitzicht heeft op beton in plaats van het brede water?

Tweehonderd Kanaleneilanders liepen gisteravond met fakkels langs het kanaal, van de Prins Clausbrug naar de A12 en weer terug. De boodschap: handen af van dit stukje oever, geen groen voor poen.

De wijk is met dit protest wat later dan andere delen van de stad. Die wisten eerder dit jaar de politiek er al van te overtuigen dat Utrechtse plantsoenen niet de beste plek zijn om de woningnood op te lossen. Nu de eerste gemeentelijke schetsen op tafel liggen slaat de schrik toe langs de Rooseveltlaan en daarachter: dit nooit. Niet nog drie flats van vijftien hoog erbij. Dat rijst zelfs uit boven de flats die al sinds de bouw van Kanaleneiland langs de oever staan, op de enige plekken waar ze niemands uitzicht hinderen.

Tien wijkbewoners hebben de handen ineengeslagen om de protestmars van de grond te krijgen, en Heleen Blaazer is tevreden met de opkomst. "Ik ben tevreden met iedereen die hier is. Ze dachten dat Kanaleneiland toch niet in actie zou komen. Maar dit soort dingen verbroedert. In nood leer je je vrienden kennen. Wij willen gewoon allemaal het mooie van dit kanaal houden."

Blaazer noemt de groenstrook liefkozend haar strand. "Hier zitten we ‘s zomers aan het water met onze voeten over de reling. Bouw die flats maar in Leidsche Rijn, daar is de ruimte nog lang niet uitgeput."

Voort wandelen de deelnemers aan de protestmars: jongens met bravour zwaaien hun fakkels als jedi-zwaarden, ouders met kinderen lopen net zoals ze dat gewend zijn in de avondvierdaagse en SP-gemeenteraadslid Paulus Jansen brult door de megafoon alsof zijn leven er vanaf hangt. Als de brug van de A12 in zicht komt, beginnen de eerste fakkels al te doven. Maar geen nood: de organisatie heeft een mand met nieuwe voorraad staan voor de terugkeer naar de brug.

Daar aangekomen is er warme chocolademelk voor de wandelaars en een laatste boodschap aan de politiek. Als in januari deschetsen worden besproken, verwacht Kanaleneiland dat Utrecht zenaar de prullenmand verwijst.

Lees meer op https://utrecht.sp.nl/actie/geengroenvoorpoen/