Utrecht

Met mondelinge vragen in de gemeenteraad van 4 november zal de Utrechtse SP-fractie de gang van zaken rond de huisuitzetting van een invalide man in Hoograven aan de kaak stellen. Het steekt de fractie dat er geen rekening is gehouden met de bijzondere persoonlijke omstandigheden van de huurder, die na de uitzetting zonder hulp op straat achterbleef. Dit terwijl de gemeente zelf - wederom - niet tijdig heeft gereageerd op zijn bezwaarschrift.

De uitzetting vond plaats omdat de huurder twee jaar lang in Marokko verbleef en zijn huis leegstond. Het overgrote deel van die tijd mocht hij dat land niet uit, vanwege een echtscheidingszaak. Er was echter geen sprake van huurschuld en de persoonlijke omstandigheden waren vanaf september reeds bekend bij de gemeente.

SP-fractievoorzitter Tim Schipper: "Formeel staat de gemeente in haar recht en is de man zeker nalatig geweest. Ook wij trekken altijd op tegen onnodige leegstand. Maar dat is wat anders dan ijzerenheinig doorgaan met een uitzetting als je weet wat er loos is. Bovendien heeft de gemeente een hele berg boter op het hoofd als het gaat om consequent handhaven en het nakomen van beslistermijnen."

De SP-fractie wil dat het college voortaan weer zelf beslist over de circa 10 huisuitzettingen per jaar, die op initiatief van de gemeente worden gedaan. Dan kan de gemeenteraad vooraf zijn controlerende rol nemen. Nu is die beslissing 'gemandateerd' naar de dienst en daarmee niet terug te vinden in de collegebesluiten.

Hieronder de tekst van de mondelinge vragen:

Vragen T.W. Schipper (SP) over huisuitzetting invalide in Hoograven

De SP-fractie is onaangenaam getroffen door de berichtgeving in het AD van 28 oktober, over de huisuitzetting van een invalide man in Hoograven, op initiatief van de gemeente. Daarbij is zijn huisraad vernietigd en heeft de man enkele uren op straat op opvang moeten wachten, ondanks zijn erkende invaliditeit.

Reden voor de uitzetting was dat de woning van de man door hem dermate lang onbewoond is gelaten, dat de gemeente zijn huisvestingsvergunning heeft ingetrokken. De SP onderschrijft het belang van een eerlijke woonruimteverdeling, waarin langdurige leegstand niet past. Echter, vanwege een echtscheidingsprocedure en een aanklacht in relatie daarmee, mocht betrokkene Marokko niet verlaten.

Tevens heeft de gemeente tot nu toe geen besluit genomen op het op 3 september ingediende bezwaar. De gemeente heeft geen melding aan betrokkene gedaan over verlenging van de termijn van 6 weken die hiervoor geldt. Beroep aantekenen bij de rechter kan pas als de gemeente een besluit op bezwaar heeft genomen. Minimaal vanaf het moment van indienen van het bezwaar is de gemeente bekend geweest met de invaliditeit van de man en de bijzondere omstandigeheden waarin hij heeft verkeerd. Er was geen sprake van huurachterstand en - met de terugkeer van de man in Nederland - was herstel van een normale woonsituatie mogelijk. Ondanks dit alles is de ontruiming doorgezet, waar ook ambtshalve had kunnen worden afgezien van uitvoering. Dat gebeurt wel vaker bij handhavingskwesties.

De gemeente staat formeel in haar recht en er zijn de ex-bewoner zeker nalatigheden te verwijten. Toch heeft de SP grote moeite met de gang van zaken, zeker ook gezien het - wederom - in gebreke blijven van de gemeente zelf bij het nakomen van beslistermijnen. Netto resultaat van deze actie is dat er in de stad nu een invalide woningzoekende bij is gekomen. Vandaar de volgende vragen:

1. Waarom heeft de gemeente nog geen besluit op bezwaar genomen?
2. Waarom heeft de gemeente geen melding van uitstel van besluit op bezwaar gedaan richting betrokkenen?
3. Wordt het college per voorkomend geval op de hoogte gesteld van de door haar aan de dienst gemandateerde besluiten tot huisuitzetting?
4. Was het college op de hoogte van het besluit tot uitvoering van deze uitzetting?
5. Waarom zijn er tussen 3 september en het moment van uitzetting (27 oktober) geen pogingen gedaan om minnelijk tot herstel van een normale woonsituatie te komen?
6. Heeft de gemeente uberhaupt overwogen om ambtshalve af te zien van uitvoering van de uitzetting? Zo nee, waarom niet?
7. Wie (functie) beoordeelt in dergelijke gevallen de noodzaak tot opvang van de uitgezette bewoner? Wie heeft dat in dit geval gedaan?
8. Wat is het beleid t.a.v. de aanwezige huisraad? In dit geval heeft de bewoner getekend voor afstand, maar wat gebeurt er als die dat weigert?
9. Hoe beoordeelt het college het handelen van de gemeente in deze kwestie, even afgezien van het formele gelijk?
10. Bent u bereid om de zaken terug te draaien, dan wel mee te werken aan het vinden van passende herhuisvesting van betrokkene?
11. Jaarlijks vinden zo'n 10 huisuitzettingen plaats op initiatief van de gemeente. Is het college bereid de besluiten over deze uitzettingen voortaan weer zelf te nemen, dus de mandatering naar de dienst in te trekken?