Utrecht

De conclusies uit het rekenkamerrapport ‘Een paleis voor de muziek’ komen voor de SP niet als een verrassing. De fractie heeft van meet  af aan gedacht dat de gemeente zich aan dit megaproject zou vertillen en heeft dat ook niet onder stoelen of banken gestoken. Niet voor niets dienden we al op 1 juni 2006 voorstellen in om de kleinere culturele instellingen te beschermen tegen tekorten op het muziekpaleis en de horeca- en entreeprijzen in de hand te houden. In het artikel ‘Roze dromen, rode cijfers’ vatten we de kwestie nog eens samen.

De bedragen van de tekorten die uit het rekenkamerrapport naar voren komen zijn ook niet nieuw. Die stonden al in een commissiebrief die tijdens het debat over de cultuurnota uitgebreid werd besproken.

Feit is dat het muziekpaleis er staat en dat het een financiële molensteen voor de gemeente blijft. Hoe nu verder? Het is de bedoeling van wethouder Jongerius dat het muziekpaleis vanaf 2017 qua subsidiëring met het cultuurconvenant mee gaat lopen. De SP vraagt zich af of dat wel kan, gezien de complexiteit van de problemen. De maatwerkafspraken uit het verleden lopen ook nog een aantal jaren door, waarmee het muziekpaleis nooit helemaal in dat stramien in te passen is.

Een adviescommissie gaat nu precies dat doen wat de rekenkamer aanbeveelt: onderzoeken hoe de exploitatie van TivoliVredenburg sluitend kan draaien en daar scenario’s voor op tafel leggen. De SP denkt dat er zeker aan de inkomstenkant nog winst te halen valt.

Bottom line voor de fractie is in ieder geval dat er niet opnieuw een greep in de kas van andere programma’s wordt gedaan om de boel te beredderen. De afspraak is dat tekorten binnen het programma worden opgelost waarin ze zijn ontstaan en dat de kleinere instellingen niet mogen bloeden voor dit fiasco. Dit is op 29 oktober gelukkig nog eens door de gehele gemeenteraad bevestigd.

Lees hier meer over de SP en het Muziekpaleis