Utrecht

SP-motie aangenomen

De Utrechtse gemeenteraad heeft op 5 februari wethouder Lenting gedwongen om binnen twee maanden het aluminiumverwerkende bedrijf Nedal een fatsoenlijke oplossing te bieden voor een uitbreiding, waar het bedrijf al jaren op zit te wachten. Een SP-motie kreeg steun van Leefbaar Utrecht, VVD en CDA, waarna besloot om van de nood een deugd te maken en de motie over te nemen.

De gemeenteraad van Utrecht, in vergadering bijeen op 5 februari 2004 ter bespreking van het raadsvoorstel "Voorbereidingsbesluit partiële herziening bestemmingsplan Leidsche Rijn 1999 Papendorp",

Inbreng SP bij raadsdebat: Voorbereidingsbesluit partiële herziening bestemmingsplan "Leidsche Rijn 1999 Papendorp" (NEDAL-terrein)

MdV,

Naar de mening van de SP-fractie is dit raadsvoorstel, op het laatste moment zonder commissiebehandeling aan de agenda toegevoegd, een schoolvoorbeeld van onzorgvuldig bestuur.

De geclaimde urgentie wordt niet veroorzaakt door een externe ontwikkeling, maar door het college. De raad van state heeft op 27 februari 2002, dat is bijna twee jaar geleden, goedkeuring onthouden aan een deel van het bestemmingsplan Leidsche Rijn 1999, waarbinnen onder meer de vestiging van het aluminiumverwerkend bedrijf Nedal gelegen is.

Dat is overigens een van de laatste echte industriële bedrijven binnen de gemeentegrenzen, dus je zou mogen verwachten dat we hier als gemeente zorgvuldig mee omgaan.

PERSBERICHT Gemeenteraadsfractie SP Utrecht

Motie A bridge too far

SP Utrecht reportersteam

Voor zover dit nog niet het geval is dient de provincie Utrecht met grote spoed er voor te zorgen dat de bestemmingsplannen in de regio Utrecht -met name langs de A2 en A12- "Albert Heijn proof" gemaakt worden. Dat vindt de Utrechtse statenfractie van de Socialistische Partij naar aanleiding van het plan van de grootgrutter om in midden-Nederland op korte termijn een snelweg-super van 4000 m2 te openen. De SP wijst er op dat dit in strijd is met het streekplan en ook haaks staat op het beleid van de provincie (en de meeste gemeenten) om de winkelvoorzieningen voor de dagelijkse boodschappen in de dorpskernen en de woonwijken te beschermen.