Gemeenteraadsverkiezingen 2018 SP Utrecht

SP-stemmers bedankt

De verkiezingsuitslag van gisteren heeft ons helaas niet het resultaat opgeleverd waar we op gehoopt hadden. Maar de twee zetels die we overhouden hebben we te danken aan iedereen die wél het vertrouwen in ons heeft uitgesproken. En daar zijn we blij mee.  

Er is veel werk aan de winkel. Samen met jullie en voor jullie blijven we ons keihard inzetten voor een sociaal Utrecht!


De werkelijkheid in de stad vraagt meer dan wat er in het stadhuis allemaal besproken en besloten wordt. In de gemeenteraad lijkt het alsof het allemaal zo democratisch gaat, maar op veel vlakken ligt de macht niet bij de raad, is het niet democratisch en luistert de raad niet naar de mensen. Die voelen zich niet gehoord.

Het leidt tot een werkelijkheid waarbij steeds meer mensen zich afkeren van de politiek, onverschillig worden, tegenover elkaar komen te staan. De werkelijkheid dat er een toenemende groep mensen is die cynisch wordt. Niet meer mee wil doen, omdat het voor de hoogte van je inkomen niet uitmaakt of je een flexbaantje hebt of een uitkering. De werkelijkheid dat wonen in de stad voor mensen met een dunne portemonnee steeds moeilijker wordt.

Mensen die weten dat hun kind minder kansen heeft doordat ze zelf laag opgeleid zijn, of in de verkeerde wijk wonen. Mensen die een renovatie van hun flatblok in bewoonde staat door de strot gedouwd krijgen, terwijl eerder is aangetoond dat maandenlang wonen in rotherrie, stank en stof veel te belastend is. Mensen die te horen krijgen dat niet de gemeente over de thuiszorg gaat, maar een ingehuurde commerciële organisatie.

Het maakt daarvoor niet heel veel uit wat er in die raadzaal gebeurt. Het maakt wèl uit of die mensen voor zichzelf kunnen opkomen. Zichzelf kunnen organiseren en tegenmacht bieden aan die georganiseerde schijnbare vanzelfsprekendheid.

Als dat lukt, dan zie je dat er ook wat verandert. Denk aan de schoonmakers, die de stationshal hadden bezet en zo betere arbeidsvoorwaarden afdwongen. De thuiszorgmedewerkers, die door hun solidariteit en liefde voor hun werk de barricades op gingen.

De SP  heeft als kernwaarden menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Wij zijn solidair met die mensen en helpen hen zich te verenigen en hun onderlinge solidariteit te organiseren, tegenmacht te bieden, ze een stem te geven. Dat blijven we doen, ongeacht of we nou in het stadsbestuur zitten of niet. Daar mag de stad op rekenen.

De afgelopen vier jaar heeft de SP voor het eerst deelgenomen aan het stadsbestuur. In die tijd kwamen er voor het eerst in 15 jaar weer meer sociale huurwoningen in plaats van minder, kwam er extra geld voor armoedebeleid, werden huisjesmelkers eindelijk keihard aangepakt, kregen de laagste inkomens huurkorting. Maar we zijn er nog niet. Stem SP, dan gaan we daarmee door!

Lijsttrekker: Tim Schipper

De afgelopen vier jaar hebben aangetoond dat het verschil maakt als de SP meedoet aan het besturen van de stad. 1800 sociale huurwoningen erbij in plaats van de duizenden die er voorheen afgingen en harde afspraken over nog eens enkele duizenden erbij in de nieuwbouwgebieden. Ook op de rol: bijna 4200 studentenwoningen en 3500 huizen erbij voor de middeninkomens. De huurstijgingen in de sociale huur bleven beperkt van 0-1% per jaar en voor de toekomst zijn er inmiddels afspraken over de prijzen in de middenhuur.

Utrecht is koploper in de transformatie van kantoren naar woningen, met de corporaties en ontwikkelaars zijn verregaande afspraken gemaakt over het verduurzamen van hun woningvoorraad en nieuwbouw.

Er kwam weer maatwerk in de huishoudelijke hulp bij de thuiszorg, arme kinderen kunnen gratis zwemles krijgen, de toegankelijkheid van openbare gebouwen en woningen is verbeterd, dierenwelzijn staat goed op de kaart en er is hard gewerkt aan het verbeteren van de sportaccommodaties.

Reken ons vooral af op wat we gedaan hebben, niet alleen op wat we beloven. Stem SP, de partij waar je ook na de verkiezingen nog wat aan hebt!

1. Tim Schipper

Meer informatie

2. Ruurt Wiegant

Meer informatie

3. Agata Troost

Meer informatie

4. Michel Eggermont

Meer informatie

5. Jennie Kohsiek

Meer informatie

6. Karin Zwamborn

Meer informatie

7. Miloš Todorovic

8. Jeroen van Rosmalen

Meer informatie

9. Eduard van Scheltinga

Meer informatie

10. Nicole van Gemert

Meer informatie

11. Hilde Koelmans

12. Hans Verschoor

13. Chris Baerveldt

14. Tim Platenkamp

15. Ludka Lyskawa

16. Wimar Hebels

17. Sengul Sözen

18. Lies Schmidt

19. Hans van Ouwerkerk

20. Coby van Ouwerkerk

21. Gonnie Oosterbaan

22. Michael Schulpen

23. Chris Boon

24. Melissa Romani

25. Joop Furman

26. Carolus Schmitz

27. Jip van Dort

28. Jasper van Dijk

29. Nine Kooiman

30. Paulus Jansen

Voor ons is Utrecht geen speeltje van bestuurders, maar eerst en vooral de stad van haar inwoners. Niet de bestuurlijke elite, maar de bewoners moeten het voor het zeggen hebben. De gewone Utrechters, zoals de mensen die in de zorg werken, in de bouw, in het onderwijs en de werkzoekenden. Onze jongeren en onze ouderen.

We zijn trots op onze mooie stad. We werken hard en zetten door als het moeilijk is, bijvoorbeeld als de solidariteit wordt ondermijnd door privatisering en vermarkting. Wij willen ons thuis voelen in onze stad en buurt. De overheid moet onze bondgenoot zijn om een goed bestaan te kunnen leiden. Maar in de praktijk wakkert de bestuurlijke elite de "ieder voor zich"-mentaliteit in de samenleving aan. Daar willen we van af. Wij kiezen voor een samenleving waarin solidariteit voorop staat en sterke gemeenschappen gevormd worden. Dat is mogelijk als wij Utrechters opstaan, het opeisen en duidelijk maken: Utrecht is van ons.

De bestuurlijke elite verkocht de stad

Veel van de problemen in Utrecht staan niet op zichzelf. Op grote schaal werd de afgelopen decennia dat wat van ons allemaal is, verkocht aan de hoogste bieder – zoals onze energievoorziening en ons openbaar vervoer. Onder het mom van hervorming en modernisering werd het belang van winst boven mensen gezet. De invloed van Utrechters op de stad verdween als sneeuw voor de zon. Steeds vaker hoorden we: ‘daar gaat de gemeente niet over’. Het handjevol politieke partijen dat sinds de Tweede Wereldoorlog in onze stad aan de macht is, heeft hiervoor gezorgd.

Onder langdurig PvdA-wethouderschap werd de woningbouw geleidelijk een speeltje van projectontwikkelaars en beleggers. Leefbaar Utrecht verkwanselde zijn bestaansgrond door de uitslag van het referendum over het stationsgebied te negeren. De extreem hoge kosten voor de bouw van het Muziekpaleis komen voor rekening van het CDA. Zo is dat wat van ons is ook in Utrecht in de uitverkoop gedaan.

  • Al in de jaren zestig werd een groot deel van de binnenstad gesloopt en weggeven aan een projectontwikkelaar. Nu maakt de Franse multinational Klépierre de dienst uit in Hoog Catharijne. Die verbiedt de jaarlijkse kerstcollecte van het Leger des Heils en heeft bovendien in een contract afgedwongen dat er geen trappen naar de perrons mogen komen bij de Moreelsebrug.
  • Midden jaren negentig werd het gemeentelijk woningbedrijf verzelfstandigd. Gesteund door de politiek gingen de woningbouwcorporaties zich steeds meer gedragen als projectontwikkelaars. Duizenden sociale huurwoningen werden gesloopt, verkocht of onbetaalbaar gemaakt. Sinds 2011 stegen de huren van woningen op WoningNet met gemiddeld 30%. De zeggenschap van de huurders werd uitgehold.
  • Het Gemeentelijk Vervoerbedrijf werd na de verzelfstandiging in 2007 van de hand gedaan. Het gevolg: buslijnen zijn verdwenen, zoals buslijn 6 in Hoograven, of ingekort. Ondertussen is een rit flink duurder geworden.
  • De uitkomst van het referendum over het Stationsgebied in 2002 is bij het grofvuil gezet. De keuze van de Utrechtse bevolking voor ‘Groen en ontspannen’, is verworden tot een betonnen variant. Vastgoedmagnaat Klépierre, de Jaarbeurs en de vastgoedtak van NS maken de dienst uit.

Velen van ons hebben het gevoel er alleen voor te staan. We vinden de overheid niet aan onze kant als we wat van onze omgeving willen maken, als we werk zoeken of een huis, als we zorg nodig hebben of problemen in de buurt willen oplossen. Onze stad en buurt voelen niet van ons. Niet voor niets ging bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 in in grote delen van wijken als Ondiep, Overvecht en Kanaleneiland maar één op de drie mensen stemmen. Veel mensen hebben de indruk dat de politiek vooral zijn eigen gang gaat. Terecht hebben mensen genoeg van de arrogantie van de macht. Ondertussen klinkt vanuit de bestuurlijke elite dat je zelf volledig verantwoordelijk bent voor je succes, en daarmee ook voor je falen. Dit is het doorgeschoten individualisme dat tot problemen leidt:

  • ‘Het gaat goed met Utrecht’, hoor je vaak. Maar het hangt er sterk vanaf waar je geboren en opgegroeid bent of dat klopt. Bijvoorbeeld aan de Tuindorpkant of aan de Overvechtkant van het spoor. Ben je aan de “goede” kant geboren, dan is de kans groter dat je gelukkig bent, werk hebt en je veilig voelt. Aan de andere kant van het spoor is meer armoede, wordt er gemiddeld minder verdiend en leven mensen gemiddeld 12 jaar korter in goede gezondheid. Een verkeerde postcode betekent in Utrecht een minder goed leven. Er wordt minder naar hen geluisterd en mensen gaan minder vaak stemmen. Terwijl mensen in de ‘goede’ postcodes vaker een luisterend oor vinden bij de bestuurlijke elite.
  • Een samenleving kan niet bestaan zonder een gemeenschappelijke taal. Alles begint bij het kunnen voeren van een gesprek met elkaar. Te vaak komt het voor dat mensen met de rug naar de samenleving staan en contact met anderen mijden, omdat ze geen Nederlands spreken. Het taalonderwijs is geprivatiseerd, terwijl Utrechters willen dat de gemeente hierin een leidende rol neemt.
  • In Overvecht staat de salafistische moskee Al Fitrah. Bij gebrek aan richting vanuit huis, samenhang en solidariteit in de buurt, worden jongeren in handen gedreven van extremisten die een politiek doel nastreven. Ze leggen middeleeuwse gewoontes en wetten op aan gematigde moslims - veruit het grootste deel van de moslims in Utrecht - en ook aan mensen die niet religieus zijn. Door een deal met een vastgoedboer strijkt Al Fitrah 600.000 euro op met de bouw van huizen op de plek waar het moskeegebouw nu staat.

Utrecht is van ons

Wij willen een stad waar de overheid een bondgenoot is van de Utrechters. Waar de bestuurlijke elite zich verantwoordelijk gaat gedragen. Waar iedereen een gelijke stem in de stad krijgt, ongeacht de dikte van je portemonnee. We pakken de zeggenschap over wat van ons allen is en wat ons allen aangaat. De eerste stappen zijn gezet toen de SP in 2014 in het stadsbestuur kwam en ook daar de strijd met de bestuurlijke elite aanging. Na jaren van afbraak zijn er daardoor 1800 sociale huurwoningen bijgekomen, ging de huur voor de armsten omlaag en werd de enorme huurstijging van piepkleine huurhuizen aan banden gelegd. De strijd is echter nog lang niet klaar, er is nog veel werk te doen.

Voor de SP bestaat een samenleving niet uit een verzameling losse individuen. Wij geloven in onze gemeenschappelijkheid, in solidariteit en we willen strijden voor een sociale stad. We vechten tegen de voortgaande individualisering en vereenzaming, want wij willen werken aan sterke gemeenschappen. Gemeenschappen waarin iedereen een menswaardig leven kan leiden en de mensen gelijkwaardig aan elkaar zijn, precies omdat ze niet gelijk zijn. Waarin we solidariteit organiseren opdat niemand de gevolgen van een ongelukkig lot in zijn eentje hoeft te dragen. Een stad waar wantrouwen en vervreemding plaatsmaken voor trots en solidariteit.

Die omslag naar solidariteit en sterke gemeenschappen is mogelijk als Utrechters opstaan en het opeisen. Verbetering krijgen we niet cadeau, we dwingen het af. Samen staan we op, eisen we op en maken we duidelijk: Utrecht is van ons!

1 Ongelijkheid bestrijden

Om te beginnen gaan we de lokale lasten fundamenteel anders verdelen. We schaffen de afvalstoffenheffing en de hondenbelasting af en laten de 20% rijksten meer OZB betalen. 80% van de Utrechters gaat er daardoor op vooruit. De armoede in Utrecht pakken we aan met een uitbreiding van de bijzondere bijstand en betere schuldhulpverlening. Mensen met een arbeidshandicap hebben recht op goede arbeidsvoorwaarden en begeleiding, zo nodig in een sociale werkplaats. Om verdringing te bestrijden, zorgen we voor gelijk loon voor gelijk werk.

Voor een toegankelijk cultuur- en sportaanbod stellen we de U-pas gratis beschikbaar voor iedereen met een inkomen tot 125% van het sociaal minimum. Dat is bruto circa 1465 euro per maand voor een alleenstaande en ongeveer 1970 euro voor samenwonenden of gehuwden. Utrechters boven dit inkomen kunnen ook gebruikmaken van de U-pas, maar betalen daar een inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor.

2 Een gemeenschappelijke taal

Een sterke gemeenschap kan niet bestaan zonder een gemeenschappelijke taal. We zorgen voor een laagdrempelig aanbod van taalcursussen, zodat iedereen Nederlands kan leren. Nieuwkomers krijgen al in de opvang begeleiding bij hun inburgering. We strijden tegen het vermarkten van de inburgering.

3 Utrechters beslissen over onze stad

Om de uitverkoop van onze stad door de bestuurlijke elite te stoppen, is zeggenschap van groot belang. Daarom willen we dat Utrechters maximale zeggenschap krijgen over belangrijke zaken. Dankzij de SP is het mogelijk om in onze stad een raadgevend referendum te houden. Dat willen we uitbreiden naar een bindend referendum, zodat inwoners een beslissende stem krijgen bij ingrijpende besluiten.

4 Zeggenschap over zorg met een gemeentelijke thuiszorgorganisatie

We slopen de markt uit de huishoudelijke zorg door een gemeentelijke thuiszorgorganisatie op te zetten. De thuiszorgmedewerkers komen hier in dienst met goede arbeidsvoorwaarden. In gesprek met patiënten wordt het aantal uren en de behoefte aan hulpmiddelen vastgesteld. De eigen bijdrage schaffen we af. Utrecht moet weer een stad worden waar we naar elkaar omkijken. Daarom zetten we zorgbuurthuizen op, zodat ouderen zorg in hun eigen buurt kunnen krijgen en elkaar kunnen blijven ontmoeten op latere leeftijd.

5 Bestrijd de woningnood

De huizenprijzen en huren zijn te hoog, en de wachtlijsten te lang. Het is daarom nodig dat er de komende vier jaar 5000 sociale huurwoningen en 5000 huurhuizen voor middeninkomens bij komen. Ook in private bouwprojecten moet een stevig deel sociale huur worden gebouwd. Huren worden zo laag mogelijk gehouden. Om de prijzen flink te beteugelen is meer zeggenschap van Utrechters nodig.

6 Pak de bus terug

Voor een sterke gemeenschap is het nodig dat je elkaar op kunt zoeken. Zeggenschap over het openbaar vervoer moet naar de gemeente, zodat we ervoor zorgen dat er meer bussen gaan rijden. Dat is niet alleen goed voor toegankelijk vervoer, maar ook nog eens voor het milieu. De gemeente trekt geld uit om extra buslijnen te laten rijden. We maken het openbaar vervoer gratis voor ouderen in de daluren.

7 Geen plek voor discriminatie en racisme
In de samenleving die wij voorstaan is plaats voor iedereen. Discriminatie en uitsluiting betekenen een grove aantasting van onze kernwaarden menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Iedereen moet zich vrij en onbedreigd kunnen bewegen. Daarom bestrijden we elke vorm van racisme en discriminatie en we bestrijden ongelijke behandeling van vrouwen, op seksuele geaardheid en van mensen met een beperking.

8 Een gezond milieu voor ons

We gaan de energierekening omlaag brengen. De gemeente neemt het voortouw in het energiezuiniger maken van huizen. Groen in de stad bevordert de gezondheid, leefbaarheid en luchtkwaliteit. Daarvoor is goed beheer van parken noodzakelijk. Bij bouwprojecten wordt ingezet op voldoende nieuw groen, bijvoorbeeld bij het stationsgebied. Het pasjessysteem voor de ondergronds vuilnisbakken moet verdwijnen, zodat er minder zwerfvuil rondom de bakken ligt.

9 Veiligere buurten door meer wijkagenten

Voor sterke gemeenschappen is een veilige buurt noodzakelijk. Iedereen moet overal veilig over straat kunnen. Daarom zorgen we voor genoeg wijkagenten. Zij kennen de buurt en worden gekend. Wijkagenten kunnen het beste beginnende criminaliteit in de kiem smoren. De gemeente moet er verder alles aan doen om probleemjongeren van de straat te houden.

10 Geen zwarte en witte scholen

Op school begint de vorming van elke gemeenschap. Daarom willen we niet dat scholen eilanden zijn met één exclusieve groep leerlingen. We verzetten ons tegen segregatie en tegen zwarte en witte scholen. De gemeente maakt afspraken met de scholen over een eerlijke verdeling van achterstandsleerlingen. Scholen die daar niet aan meedoen krijgen geen financiering meer van de gemeente.

Steunt u ons? Laat het dan hier weten!

Download hier de PDF-versie van het manifest.

Doe mee

Doe mee


Meld je aan

Terug naar boven
Doe mee Word lid Contact Normale website